Predsednik Rusije Vladimir Putin potpisao je novu rusku vojnu doktrinu u kojoj ima nekoliko noviteta: spominje se termin „nenuklearno obuzdavanje“, naveden je i Arktik kao područje od vitalne važnosti za Rusiju, taksativno su nabrojane sve verzije opasnosti koje danas prete Rusiji, od sajber ratovanja do pitanja nasilnog rušenja unutrašnjeg političkog poretka u zemlji.
Ipak, glavna novost nove, usavršene verzije vojne doktrine Rusije svakako jeste po prvi put određivanje NATO-a kao protivnika i pretnje današnjoj Rusiji, navođenje da je proširivanje NATO-a novim članicama i isturanje NATO infrastrukture ka granicama Rusije direktna vojna pretnja Moskvi, koja ne može da ostane bez adekvatnog vojnog odgovora. Zapravo, u Moskvi je konačno i jasno rečeno ko je glavni neprijatelj Rusije. NATO.
Potvrđena je i ranija stavka u dosadašnjoj ruskoj vojnoj doktrini po kojoj Rusija zadržava pravo da na konvencionalni napad na njene interese i teritoriju prva upotrebi nuklearno oružje, čak i protiv neke zemlje koja sama ne raspolaže atomskim oružjem.
Novom verzijom vojne doktrine Rusija je sada po prvi put i zvanično nazvala NATO protivnikom, što države članice tog saveza u Evropi dovodi u posebnu poziciju. Jer, sada moraju da budu svesne da će u bilo kojem trenutku nekog konvencionalnog sukoba sa Rusijom možda postati prva meta nuklearnog udara. Za one koji to još nisu, eto prilike da se malo osveste i razmisle. Ima još vremena. Ako ima pameti…
Jer, SAD u svojoj nuklearnoj vojnoj doktrini oduvek prave granicu između primene atomskog oružja u ograničenom ratu izvan američke i ruske teritorije i totalnog nuklearnog rata. Amerikanci i njihovi evropski saveznici u NATO-u računaju na to da suočena sa činjenicom takve primene atomskog oružja Rusija ipak neće izvršiti nuklearni udar po teritoriji SAD kako ne bi bila podvrgnuta uzvratnom američkom nuklearnom udaru.
Ova računica je nerealna već i zbog toga što su linije potencijalnog sukoba danas sasvim blizu, ili na samim ruskim granicama, a udaljene od američkih. Samim tim, ograničeni nuklearni rat bi najverovatnije počeo uništavanjem ciljeva na ruskoj teritoriji sa svim posledicama izbijanja globalnog i totalnog atomskog sukoba. Prve mete ruskih nuklearnih udara bile bi baze NATO-a u Evropi.
Nova ruska vojna doktrina, odnosno njena najnovija verzija, daje odgovore na pitanja koja nisu samo vojna, već pre politička, pa i filozofska. Ona daje uvid u konceptualno osmišljene političke temelje odbrambenog sistema Rusije, ona ne sledi automatski stare stavove prema kojima je utoliko više bezbednosti ukoliko je više oružja, ili glupog poistovećivanja moći ekonomije sa snagom vojske.
Nova ruska vojna doktrina u principu je defanzivna, ali je istorija pokazala i dokazala kako nema ničeg ofanzivnijeg od defanzivne pozicije Rusa.
Moskva je sada bila najdirektnija, ako ne dođe do dogovora o novom američkom antiraketnom štitu u Evropi, ako ne bude američkih i NATO garancija da nije uperen protiv Rusije, Rusija će biti prisiljena da odgovori vojnim kontramerama.
Iz SAD Rusiji još nisu date te garancije, a nema ni stava o nekoj zajedničkoj američko-ruskoj saradnji oko tog antiraketnog štita. O zajedničkoj kontroli tog budućeg borbenog sistema ima još manje nagoveštaja. Svi dosadašnji predlozi Moskve u tom pravcu su odbijeni.
Naime, novi američki antiraketni štit Rusija doživljava kao pretnju sopstvenoj bezbednosti iz nekoliko razloga. Kao prvo, lokacije tog novog američkog antiraketnog sistema izazivaju sumnju u Moskvi da Amerikanci žele da degradiraju ruski ofanzivni interkontinentalni raketni potencijal smešten na kopnu u funkciji ruskog uzvratnog nuklearnog udara.
U teoriji nuklearnog rata ona strana koja ima mogućnost da osujeti protivnikov uzvratni atomski udar može da se nada da u nuklearnom ratu može i da pobedi, čime je direktno provocirana u nekoj kriznoj situaciji da prva i pribegne upotrebi atomskog oružja.
Ako imate rakete blizu ruskih granica sa kojima možete da obarate ruske interkontinentalne projektile, onda ste u situaciji da imate ogromnu prednost u eventualnom atomskom sukobu, imate „višak“ vremena ne samo za prvi udar već i za drugi.
I ne samo to, kontejneri u kojima bi trebalo da budu te američke rakete presretači drugih raketa mogu vrlo brzo da se napune drugim projektilima, odnosno balističkim ofanzivnim raketama.
Dakle, Ukrajina je samo završetak dugogodišnje politike opkoljavanja Rusije bazama NATO-a. Ova igra sada je postala vrlo opasna po evropski i svetski mir. Ulazimo u 2015. godinu s novom ruskom vojnom doktrinom, koja se neprestano ažurira.
Objavite komentar